۲٫ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ سَمِعْتُ دِعْبِلَ بْنَ عَلِیٍّ الْخُزَاعِیَّ یَقُولُ لَمَّا أَنْشَدْتُ مَوْلَایَ الرِّضَا علیهالسلام قَصِیدَتِیَ الَّتِی أَوَّلُهَا:
مَدَارِسُ آیَاتٍ خَلَتْ مِنْ تِلَاوَهٍ وَ مَنْزِلُ وَحْیٍ مُقْفِرُ الْعَرَصَاتِ
فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَى قَوْلِی
خُرُوجُ إِمَامٍ لَا مَحَالَهَ خَارِجٌ یَقُومُ عَلَى اسْمِ اللَّهِ وَ الْبَرَکَات
یمَیِّزُ فِینَا کُلَّ حَقٍّ وَ بَاطِلٍ وَ یُجْزِی عَلَى النَّعْمَاءِ وَ النَّقِمَات
بَکَى الرِّضَا علیهالسلام بُکَاءً شَدِیداً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَیَ فَقَالَ لِی یَا خُزَاعِیُّ نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلَى لِسَانِکَ بِهَذَیْنِ الْبَیْتَیْنِ فَهَلْ تَدْرِی مَنْ هَذَا الْإِمَامُ وَ مَتَى یَقُومُ فَقُلْتُ لَا یَا سَیِّدِی إِلَّا أَنِّی سَمِعْتُ بِخُرُوجِ إِمَامٍ مِنْکُمْ یُطَهِّرُ الْأَرْضَ مِنَ الْفَسَادِ وَ یَمْلَؤُهَا عَدْلًا فَقَالَ یَا دِعْبِلُ الْإِمَامُ بَعْدِی مُحَمَّدٌ ابْنِی وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ ابْنُهُ عَلِیٌّ وَ بَعْدَ عَلِیٍّ ابْنُهُ الْحَسَنُ وَ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْحُجَّهُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ فِی غَیْبَتِهِ الْمُطَاعُ فِی ظُهُورِهِ لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ فَیَمْلَأَهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً.
از عبدالسّلامبنصالح هروى نقل شده است که گفت: شنیدم دعبل خزاعى مىگوید: قصیدهاى سرودم و براى آقایم علىبنموسى الرضا علیهالسلام خواندم که بیت نخستین آن چنین است: «محل دروس قرآنی از خواندن قرآن خالی شده بود و محل نزول وحی، منزلگاهی بیکس چونان بیابانهایی بیآب و علف، خالی و بدون سکنه بود».
وقتى به اینجا رسیدم که: «ظهور امامى که بىتردید به نام پروردگار و همراه با برکات الهى ظهور خواهد کرد؛ در میان ما حق و باطل را از هم جدا کرده و مردم را بر نیک و بد اعمالشان جزاى خیر و مکافات سخت خواهد داد» امام رضا علیهالسلام سخت گریست. آنگاه سر مبارک خویش را بلند کرد و فرمود: «اى خزاعى این دو بیت را روحالقدس از زبان تو سروده است. آیا مىدانى این امام کیست و چه وقت قیام خواهد کرد؟» عرض کردم: «نه، مولاى من، من فقط شنیدهام که از شما اهلبیت امامى ظهور خواهد کرد که زمین را از تباهى و آلودگى پاک مىکند و آن را از عدل سرشار مىکند». پس امام علیهالسلام فرمود: امام بعد از من فرزندم محمد، بعد از محمد فرزندش على، پس از على فرزندش حسن و بعد از او فرزندش حجت قائم است که در زمان غیبت، ظهورش را انتظار مىکشند و وقتى ظاهر شد، همه تسلیم فرمان او هستند. اگر از دنیا جز یک روز باقى نمانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانى خواهد کرد تا او ظهور کند و زمین مالامال از ظلم و جور را پر از عدل و داد نماید».
۳٫ سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام هَلْ وُلِدَ الْقَائِمُ علیهالسلام: فَقَالَ لَا وَ لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیَّامَ حَیَاتِی.
از امام صادق علیهالسلام سؤال شد که آیا قائم علیهالسلام به دنیا آمده است، فرمود: نه، اگر او را درک میکردم تمام عمر خود را صرف خدمتش میکردم.
منبع: (کمالالدین، ج۲، ص۳۷۷) / (عیون أخبار الرضا علیهالسلام، ج۲، ص۲۶۵) / (الغیبه، نعمانی، ص٢۴۵)
نظرات شما عزیزان: